Islık ve Söz


Bir ıslık çaldın
Islık oldun
Ben bir söz verdim
Söz oldum
Sen ve benden ibaret olaydı alem
Cümlesi çekiştiriyor oysa
Kopmaz halatlar bağlamış bizi
Biri haykırırken diğeri gülemez
Gülen gönlü ayrılığa düşendir
Paylaşılmayanın sonlu olduğunu bilmez
Kahkahayla başlar çaresiz haykırışa düşer

Bir ıslık çaldın
Islık oldun
Ben bir söz verdim
Söz oldum
Islığının tınısı kayıp bir hatıra
Sözüm düşüme karıştı
Yol belirsiz

Sen ve benden ibaret olaydı alem
Cümlesi özerkliğini ilan etmiş oysa
Bütünsüzlüğün çaresizliğinden gafletle öte durduğunu sanmakta
Doğan günü hüzne boyuyor başına buyruk

Bencileyin ayrılıkların acısı
Gün hüzünken, acı akarken
Diğeri gülemez

Islığının tınısı kalbimin hem çığlığı
Hem aşkla atışı
Sözüm düşümden ayrıldı
Sen ve ben yol olduk

Sen ve benden ibaret olaydı alem
Cümlesi aymazlığın içinde oysa
Alacakaranlık rüyada yalpalıyor

Bir uyansa haykırışının ortasında,
İllaki sonu olana teslimiyetten caysa    
Sonsuza açsa yüreğini, aşka teslim olsa  
Kahkahanın yurdu ışıkta                                                            

Ah ki ne ah          
Olsa olsa son çığlık aşka düşene kadar beklemek sabırdandır
Ayrılık zulmüne katlanmak akılsızın işi
Acıyı kavramadan eli kolu bağlı boyun eğmek niye?