Farkındalıktan akla, akıldan zihne
Zihinden bedene yürüdün
Soyuttan somuta doğru katman katman açtın düşünü
Bir küçük ben tanesi kim olduğunu nasıl unuttun?
Göğünü çatıp başını soktuğun evinde çelimsiz, sonlu,
Muhtaç bedeninle özdeşleştin
Kendini bir kan pıhtısından ibaret sanışın
Doğada gördüğün sınırlılık
Kıt kaynaklarla hayatta kalma mücadelesi veren
Beden algın korkuyu yarattı
Fakındalığın ise bir dip dalga gibi yüzeye vurarak
Tiz çığlığıyla kalbini titretmekte
Ben, ben, ben
Kimim ben?
Şimdi zihnin iki yönlü bir cenderenin içinde,
Bedenin ve farkındalığın hükümleri arasında arafta
Peşine açlık düşmüş, ölüm korkusu cabası
Eksiklik duygusu
Yetersizlik hissi
Üzerine peki ya ben diye haykıran kalbinin sesi
Korku ve kalp arasında sıkışınca
Paylaşmak rekabete, bereket aç gözlülüğe
Kardeşlik gizli ve açık düşmanlıklara
Cesaret ve mertlik arkadan dolanan kurnaz yollara
Azim ve çaba hırsa döndü
Yolun başı sonunu tutmadı
Kalpte yazan tüm sözlerin anlamı kaydı
Bazen kırgınsın belki
Kıskançlıklara, arsızlıklara, kabalığa
Öfkelisin kimi zaman
Haksızlığa ve adaletsizliğe
Her verdiğinde aldanmaktan hüzün basmış gözlerini
Yağmalanan bedenin bitkin
Ve belki gözlerini yumarken umutsuzsun bu bencil tüccar dünyadan
Küçük ben tanesi bedene yürüyünce ayrılık elmasını yedin
Kristal bir mücevher gibi zihnin
Hafif, çelimsiz, incinebilir bedeninle özdeşleşti
Sonunda dünyadan ve insandan beklentini kesip Tanrı'ya haykırdın
Gücün içinde bir kıpırtı, aşkın içinde bir titreşim
Bilincin içinde bir söz
Sonsuz ve mutlak olan Benliğin yaratıcı düşüncesinde
Bir noktacık kalp vuruşu
Tanrı ile buluştuğun yer kalbinin en derin, en sessiz,
En kuytu noktası
Senin saf farkındalıkla kesişimin bir yalın ben düşüncesi
Var olan tüm gücün asıl kaynağı
Farkındalıktan akla, akıldan zihne
Zihinden bedene yürüdün
Hayatta kalma korkusu hücrelerine işlemiş kalbini titretirken
Sevginin gerçek anlamını nasıl hatırlayacaksın?
Soyuttan somuta geldiğin yolu geri yürüyemiyorsun
İhtiyaçlar hesabına, hasetlik içinde duygulara
Küçük yalanlara, anlamsız utançlara
Gözü dönmüş hırslara saplandın kör daireler çiziyorsun
Beden ve farkındalık arasında bocalayan, kim olduğunu
Tanımlayamayan zihnini cendereden çıkarmak için
Bedeninle özdeşleşmeden farkındalıkla bak ve güçlendir ki
Çelimsiz ve muhtaç bir kalıba sıkışma telaşıyla
Kıvranan zihnin yumuşasın
Yumuşayan zihnini farkındalığa iade et ki
Hakikatin sözleri orada tamamlansın
Kalbinden hırsı sil, azimle çabala
İradeyle kontrolü ele al
Rekabeti ve ayrılık düşüncesini bırak
Paylaş ki dünyaya yansıyan merhamet artsın
Açgözlülüğü kenara bırak ki bereketin şefkati yer yüzüne insin
Kalbinin en derin, sessiz, kuytu köşesinde
"Ben" düşüncesini aşkla paylaşana şükret ki
Işık bu bedende yeniden doğsun
WITNESS IN 