Gerçekten görmek istersen
Kalbine çevir gözlerini
Zihninin son sınırında açılan uçurumdan geç
Derinden büyük
Büyüklükten soyunmuş uçurum
O ki sesimi yutar
Sözlerimi alır
Harflerimi savurur
Bana baktığında çözünürüm
İlmek ilmek ördüğüm düşüncelerim
Suyun sonsuza yuvarlanan dalgaları gibi yiter
Ne dalga, ne ilmek, ne düş
Her gelen geçti
Her geçen yenilenip geri geldi
Gerçekten görmek istersen
Bu döngü ne başladı ne de bitti
O sana baktığında sağlam dur
Ağlama O’na kıyasla hiçliğine
O’nsuz yokluğunla kavga etsen ne kâr?
Hep zarar, hep efkar
Hırsından duvarlar örme arana
Can veren yüz çevirince yıkık taht neye yarar?
Gerçekten bilmek istersen kalbine çevir gözlerini
Mekânsız evinde bir can iki kere atar
Bilinen tek, bilen yankılanır
Neden kibir tam tamları çalıyor, ahenkli şarkısının olduğu yerde?
Duru doğmuş nefesinde kor alevler yanıyor
Yanmaktan yıldın, ağlamaya nasıl doymadın?
Gerçekten mutlu olmak istersen kalbine çevir sözlerini
Bırak büyüsün boşluğun kucağı
Büyüklükten soyunsun
Sustursun sesini, kalem dursun
Sen sağlam kal
Bir tül gibi ince, suyun yüzeyi gibi berrak
Tülden süzülen O’nun nefesi, su O’nunla dalgalanıyor
Her dalga geçti, her geçen benzersizliğiyle geri geldi
Gerçekten duymak istersen, O’ndan başka şarkı yok
WITNESS IN 