Sen kendi yarattıklarına tutkun olursun
Bencileyin düşüncünden kaynaklananları arzular, peşinden koşar
Tümlüğünü görmezsin
Sen TAM’dan olmuş Tam, TÜM’den doğmuş Tüm
Ne iyi ne kötü
Ne doğru ne yanlış
Sınırsız varlık, boyutsuz zeka, ket vurulmamış benlik
Düşünmek senin asıl bedenindir
Düşünerek ördüğün zihinler elin, kolun, ayağın
Döndün dolaştın kayıtsız benliğine tutkun kalacağına
Eline, koluna esir oldun
İçinden çıkılmaz labirentler ördün
Korkularla döndün
Sen TAM’lık kaynağından olmuş iken
Kaynağa değil Ondan doğana taptın
Böyle başladı Rüya’n.