Rüzgarında

Rüzgarında yürüdüm
Büyüdüm
Koştum
Yoruldum
Gölgende durunca
Duruldum
İçe büküldüm
Kapıya kilit vurdum
Kapalı durdukça doldum
Sınırlarımdan taştım
Dışarı coştum

Fişek oldum
Sel oldum
Ben fırtına oldum
Menzildeyim sandım
Kayboldum
Ötelere savruldum

Bir ben varım sandım
Her şey ben
Ben her şey

Ok gibi fırladım
Hedefi bulamadım

Coşku hız kesti
Taşkınlık tad kesti
Anlam boşa düştü

O zaman ben menzil oldum
Hedefin kendisi oldum
Anlam benim

İlk söze gelenim
Arada olanların başlangıç noktasıyım

Öyle değil mi ki ben kendimi bildim
Sonsuz kere sana vardım
Son oldum

“Böylece, Sen bu hikayede hep sonsuz kaldın.”

Bildim